oriëntatieloop

Het moest er een keer van komen, mijn eerste "gara di orientamento". Ik ben een hardloper, maar lopen met een kaart, kompas en chip had ik nog nooit gedaan. Het zijn meestal wedstrijden in dorpjes, bossen, stranden of steden (bijvoorbeeld in Venetië). Er worden menig wedstrijden georganiseerd in Italië. Integendeel, het schijnt zelfs een bekende sport te zijn! Toernooien en kampioenschappen zijn overal in de hele wereld, ook in Nederland dus. Ik had er werkelijk nog nooit van gehoord, tot op de dag dat ik Luca heb ontmoet. Een hardloper in hart en nieren.

Het weekend begon goed. Op weg van Umbrië naar Veneto afgelopen zaterdag namen we Giovanni uit Sinalunga mee. Sinalunga is een plaatsje in Toscane niet ver van Castiglione del Lago. Giovanni is iemand die wij nog niet kenden. Hoe dat zo? Tegenwoordig kun je via Bla Bla Car iemand een lift geven. Je kunt je inschrijven als chauffeur, maar je kunt je ook aanmelden voor als je een lift wil. Dat laatste had Giovanni gedaan. Hij moest in Treviso zijn, en wij gingen met de auto die kant op. 

Bla Bla Car is een interessant middel om je voor een goedkope prijs te verplaatsen. Is het betrouwbaar? Je kunt recensies lezen van lifters en chauffeurs op de website, maar dan nog zou ik het denk ik ook nooit doen. Als ik met iemand samen zou zijn, allicht. Maar alleen? 

Giovanni was duidelijk een Bla Bla Bla Bla Bla persoon, wat betekent, een enorme prater! Hij kwam uit Sardinië en werkte al een tijd in Toscane. Hij had drie dochters, van wie ik alle foto's op zijn telefoon heb gezien. Onderweg maakten we tijd voor een kopje koffie bij de Autogrill. Daar waren we wel aan toe. Giovanni was ontzettend aardig, leuk hem ontmoet te hebben.

Na 3 uurtjes rijden zetten wij hem af op het station van Padova waar hij de trein nam naar Treviso, hij ging daar een Mercedes kopen. En wij gingen weer verder naar het Noorden, Belluno.

Zondag 24 mei was mijn eerste "gara di orientamento" in Vazzola samen met Luca. Vazzola is een klein plaatsje niet ver van Treviso. Ik hoorde bij OK Montello ASD, een atletiekvereniging in Treviso. Ik moest maar 2-3 km hardlopen. Eerlijk gezegd schoot de warming up er dit keer bij in. Ik vond het belangrijker te begrijpen hoe ik de kompas en kaart moest lezen! Ik deed wat tests met andere mappen. Wat een drama. Ik dacht, ik ga verdwalen!

De kompas en kaart moesten naar het noorden wijzen. Ik had de chip om mijn wijsvinger en de kompas om mijn duim.  Ik deed de gele route, dat was de op een na makkelijkste wedstrijd. Ik startte, pakte de kaart en.... waar moest ik heen?! Ik had geen idee! Andere lopers volgen was geen optie, want die hadden een andere kleur kaart.

We startten omstebeurt. Ik liep van rechts naar links. Ik zocht de kerk waar de nummer 1 - 40 was voor de chip. Ik deed er 9 minuten voordat ik het had gevonden, ongelooflijk. Ik had op dat moment het idee dat iedereen alles zo kon vinden, behalve ik. En niemand die me mocht helpen, ik moest het zelf doen. Dat is oriëntering, je loopt en leert kaartlezen tegelijk.

Nadat ik de nummer 1 - 40 bij de kerk had gevonden ging ik op weg naar nummer 2 - 44, richting de wijnvelden. Ik concentreerde me op een gegeven moment alleen op de kaart, want ik wilde niet weer verdwalen. Die hele kompas om mijn duim zat er voor niks. Ik gebruikte het niet. Maar ondanks dat ging het ging steeds beter, zowaar. Ik maakte foto's, en keek om me heen. Ik vond het eigenlijk wel leuk!

map met kompas

checkpoint voor de chip

Alle 10 punten op de kaart had ik gevonden: 2,2 km in 37,55 min. gelopen. Het was een loop in en rondom Vazzola. Bij de finish moest ik mijn chip downloaden. Ik kreeg gelijk het resultaat te zien. Jeetje, ik was 19e geworden van de 20. Dus dit keer geen prijs, maar ook geen laatste!

finish

Ik vond het prima, ik was al heel blij dat ik de route had uitgelopen. De volgende keer probeer ik het weer. Een leuke ervaring, al zeg ik het zelf.

wijnvelden in Veneto, provincie Treviso