Sinds dat ik in Italië woon is internet een issue. Ik heb het nodig voor mijn werk en om contact te houden met mijn familie en vrienden in Nederland en in Italië.
Toen ik naar Trentino vertrok had ik een USB stick van Vodafone aangeschaft. Twee jaar later ging ik seizoenswerk doen in Toscane, en moest ik over naar een andere provider: "La 3". In Riparbella, waar ik toen woonde, was de verbinding met Vodafone helemaal niks. En "La 3" was de oplossing.
Sinds januari dit jaar woon ik in Umbrië, Castiglione del Lago. Ik had betere internetverbinding nodig. La 3 was afgeschreven. Dus op naar de TIM store! Mij werd verteld dat TIM de oplossing zou zijn voor internet thuis. Maar helaas, al gauw bleek het tegenovergestelde. De nieuwe TIM USB stick was waisting money. Het werkte niet op mijn nieuwe MacBookAir, die ik kort daarna had aangeschaft. Op mijn oude Mac werkte de USB stick prima.
Ik moest eraan geloven, vaste internetverbinding thuis. Het werd Telecom Italia! Om maar eens te veranderen van provider. Het heeft wat moeite en vooral tijd gekost, maar het werkt. Althans het is een tijdje goed gegaan. Ik heb nu al 3x een storing aan de ADSL verbinding gehad in vrij korte tijd....
Als je problemen hebt met je internetverbinding moet je 187 (call center) bellen. Je krijgt dan een call agent aan de telefoon die een technicus stuurt het probleem op te lossen. Althans dat hoop je.
Na drie storingen begon ik het zat te worden. Ik heb de financiële afdeling van Telecom Italia gebeld voor de volgende factuur. Het was al bijna zes dagen in twee weken dat ik niet kon internetten. Het kan een keer gebeuren, een storing, maar een paar keer achterelkaar.. Dan zou je haast zeggen dat het een prestatie opzich is! Kortom, de jongen van de financiële afdeling antwoordde mij begripvol, en vertelde mij dat de dagen zonder internet verrekend zouden worden met de volgende factuur. Alles was in kannen en kruiken.
We zitten nog altijd in Italië.
Ik kreeg de factuur een paar dagen geleden binnen. En niks hoor, gewoon het volledige bedrag. Geen verrekening niks. Ik belde weer 187, de financiële afdeling van Telecom Italia. Ik kreeg Anna aan de telefoon. Ik vroeg haar netjes hoe het nou zat met de verrekening die mij was toegezegd. Op de factuur kon ik echter niks achterhalen.
Het antwoord was "NEE". Niks wordt verrekend. In het contract staat vermeld dat als het probleem is verholpen binnen 48 uur hoeft er niks verrekend te worden. Dat staat zwart op wit. Ik kon het niet geloven. Ik antwoordde haar dat ik het niet begreep, maar ook omdat haar andere collega mij anders had geïnformeerd. Waarop zij antwoordde dat ik noch haar noch haar collega moest geloven. Wat in het contract staat, daarnaar wordt gehandeld. Is dat service? Of Italiaanse bureaucratie?
Hoe kan ik me nou hierin vinden... tja. En ik ben normaliter echt niet van de kortingen, of klachten. Maar dit vond ik niet kunnen. Tja... "we zijn nou eenmaal in Italië". En toen viel Anna van Telecom Italia uit. Ik hoorde haar aan de andere kant van de kamer schreeuwen..
Ik dacht toen, Anna heeft geen leuk leven. Elke dag werkt ze in de call center, en wellicht wordt ze ook slecht of niet betaald. Ze woont misschien bij haar ouders, of ze mist een man in haar leven. Wat zal het zijn? Geen idee. Anna is duidelijk niet happy in haar werk. Jammer, want als je in je leven doet wat je niet leuk vindt, is je leven heel monotoon!
Mijn leven is leuk, dat vind ik. Gelukkig maar. En ik vind Italië een heel mooi land. Anders zou ik er niet wonen. Maar veel dingen kunnen beter en efficiënter geregeld worden, daar ben ik van overtuigd. Boekdelen zou ik kunnen schrijven...
