zaterdag 28 september 2013

quando si va in montagna non si torna mai a mani vuote

Dit is een gezegde in Trentino. Het betekent: Als je de bergen in gaat kom je nooit met lege handen terug.

Manuela is een vriendin van mij in San Martino. Bij haar verblijf ik altijd als ik in Trentino ben. San Martino is een klein dorpje op 10 minuten loopafstand van Arco. Dit dorp is echt heel Oostenrijks. De huizen hebben dikke wanden, de kleuren, de poorten. Dit is Noord Italië.

Vanochtend zijn we naar de markt geweest in Dro. We moesten ricotta kopen, honing en mortadella. Bij mortedella denken velen aan de gesneden boterhammenworst met of zonder pistachenoten. Deze mortadella is van rauw vlees gemaakt. Het lijkt erg op Lucanica. Een typisch gerecht uit deze omgeving. Het enige wat is toegevoegd is zout. Meer niet. Ontzettend lekker. Op de markt met de verkoopster van de ricotta (schapenkaas) hebben we eerst een koffietje gedronken, want ja, we zijn nog altijd in Italië. Er stonden maar vier of vijf kraampjes op de markt, meer konden er ook niet bij. Maar dat was precies goed zo. Er was een gezellige sfeer in het centrum van Dro.

De hond van Manuala was mee, Selva heet ze. Dat is een jachthond die vroeger altijd met haar vader ging jagen in de bergen. Ze is nu wat oud, maar een ontzettend lief beest. En ondertussen kent ze mij maar al te goed. Een stukje teruggereden met de Fiat 500 naar Ceniga, waar de rivier de "Sarca" stroomt hebben we een stukje gewandeld en zijn we op zoek gegaan naar hazelnoten. Daarvan maakt Manuela o.a. worteltaart. Onderweg kwamen we een kleine eetlocatie tegen waar je polenta van aardappel en porchetta kon eten. Lekker, met dan ook een biertje erbij!

Een heerlijke ochtend dus. Zonder haast, gewoon het echte Trentino beleven. En zeker als je samen met iemand bent van de omgeving die je verhalen vertelt over voedsel, gewoontes, de omgeving. Dat is leuk.

markt Dro (TN)
Manuela

Aardappel polenta
 
op zoek naar hazelnoten

melk tappen uit de muur

Geen opmerkingen:

Een reactie posten